Skydive, Zuidereiland en 'deep south'

De tijd gaat hier weer veel te snel. We lopen dan ook nog flink wat dagen achter. Hierbij lezen jullie onze laatste avonturen op het Noordereiland, Marscha’s skydive op het Zuidereiland en onze andere avonturen op het Zuidereiland. Veel leesplezier weer!!

Zondag 21 februari
Vandaag hadden we een vroege ochtend. We moesten er namelijk om 5 uur uit en om 6 uur weg. Van Whakahoro gingen we op weg naar het National Park. Om 8:30 ging Marscha daar met de bus mee om de Tongariro Crossing te lopen. Dat is een wandeling van 19,4 km. Van tevoren werd je gescreend om te kijken of je de juiste kleding en schoenen aan/bij je had. Uiteraard waren mijn schoenen niet goed en moest ik charmante bergschoenen huren. De buschauffeur vertelde ons dat we in totaal 8 uur en 15 min hadden om te lopen. Als je niet om 17:15 op de parkeerplaats was dan moest je veel geld betalen. In het begin dachten we dan moeten we flink doorlopen, maar achteraf viel het best mee.
Om 9:10 begonnen Sonja, het Nederlandse meisje, en ik. Om 15:50 waren we weer terug op de carpark. In 6 uur en 40 minuten hebben we deze wandeling gedaan. Onderweg kwamen we veel mooie bergen, uitzichten, look outs tegen. Elke keer als we weer een paar stappen hadden gezet, was het uitzicht nog mooier dan het vorige uitzicht. Ook hebben we Mt Doom (bekend van de Lord and the Rings film) gezien, de Red Crater, mooie helderblauwe kratermeren (Emerald lake en Blue lake) en hebben we de Devil staircases (duivelse trappen, de naam zegt het al) gelopen. Het weer was echt super!! Het was niet te warm en niet te koud. Ook was er een super mooie blauwe lucht. Op een gegeven moment kwamen we een bordje tegen dat het nog 3,1 km zou zijn. Nou... ik heb nog nooit zo’n lange 3,1 km gelopen!! Mijn voeten konden niet meer. Berry ging helaas niet mee, vanwege zijn wond. Hij heeft iets anders gedaan. Ik, Berry, heb namelijk de Taranaki falls walk gedaan. Dit is het kleine broertje van de Tongariro crossing. Het was een wandeling van zo’n 3 uur en ook ik zag Mt. Doom en een paar prachtige watervallen. Ook waren we (de personen die de crossing niet deden) bij een skipiste geweest. Aangezien het hier zomer is en er niet geskied kon worden gingen er mensen met een soort grote driewieler van de berg af. Zag er zowel erg leuk als angstaanjagend uit, aangezien ze erg hard door de bochten gingen en de berg erg hoog was. Hierna gingen we rond 4 uur terug en heb ik op Mars gewacht.
Toen Sonja en ik op de parkeerplaats aankwamen, heb ik mijn charmante bergschoenen uitgetrokken en jullie willen niet weten wat voor blaren op beide voeten te voorschijn kwamen....
Om 16 uur zou er een bus zijn met maar 4 plekken. Aangezien er al zo’n 6 mensen aan het wachten waren, dachten Sonja en ik ‘Dat wordt wachten op de bus van 17:15’. Gelukkig had de buschauffeur kunnen regelen dat wij met de andere 4 meiden in een andere bus mee konden. We werden afgezet voor de deur van het hostel, Pukenui lodge. We sliepen in een 4 persoonskamer met Joris en Dirja (Belgische jongen en Nederlands meisje). Rond half 5 waren we daar. Berry en de anderen van de bus die niet mee gingen, zaten al lekker in het zonnetje ons op te wachten. Uiteraard waren zij nieuwsgierig naar onze verhalen en foto’s. In het hostel heb ik lekker gedoucht. Ik was ook best een beetje verbrand.
Toen ik klaar was met douchen was de oudere vrouw, Jo, gevallen in de douche. Heel haar been bloedde. Haar vel was eraf en je zag zelfs haar bot. Ik heb snel wat wc papier gepakt om het bloedde een beetje te stoppen. Ook was ik naar de receptie gelopen om te vragen of ze iets hadden voor haar. Ze hadden alleen een gaasje en een verbandrolletje. Dat was alles. Uiteindelijk hebben ze toch de ambulance gebeld en is ze naar het ziekenhuis (zo’n 40 min verder op) gegaan. Slim, onze buschauffeur, was zo lief om haar ’s avonds laat op te halen.
’s Avonds aten we een hamburger, salade en aardappels van de bbq. Wij hadden namelijk geen zin meer om te koken na al dat lopen. Helaas viel het wel een beetje tegen voor het geld dat we betaald hadden, maarja... Na het eten hebben we nog wat gekletst met de Nederlanders uit de bus. Daarna nog geskyped met de Ammerlanen. Vervolgens lekker gaan slapen (22:30). Marscha was behoorlijk moe en kreeg inmiddels ook wat spierpijn.....

Maandag 22 februari
Vandaag konden we wat meer uitslapen. Om 8 uur gingen we op en om 9 uur vertrokken we van National Park richting Wellington. Een lange rit. In Fall Hills stopten we voor en koffie en lunch stop. Marscha had daar een lekker ei/bacon muffin en Berry had een saucijzenbroodje. Deze was erg vies en hij heeft het omgeruild voor ook een ei/bacon muffin. Vervolgens reden we door richting Wellington. Onderweg kwamen we door Foxton. Hier woont de grootste populatie Nederlanders in Nieuw-Zeeland. Erg grappig, want het was het enige stadje waar ze ook een molen hadden. Daarna reden we door naar Le Finn. Hier hadden we een korte stop om nog wat eten/drinken te kopen en wat rond te lopen. Rond 16:15 kwamen we aan in Wellington, de hoofdstad van Nieuw-Zeeland. We sliepen hier in een 6 persoonskamer in Nomads Capital. Na alle spullen op de kamer te hebben gelegd, zijn we snel naar het Te Papa museum geweest. Dit was een mooi museum met allerlei dingen over Nieuw-Zeeland. Denk hierbij aan dieren, aardbevingen, geschiedenis, Maori dingen en culturele dingen. Helaas hadden we geen tijd om het hele museum te bekijken, want het museum sloot om 18 uur. We hebben alleen de 2 en 3de verdieping gezien van de 6. Na het museum hebben we gratis een Nachos schotel gegeten in het restaurant naast het hostel. Elke dag hebben ze daar iets anders en vandaag was het de Nachos schotel. Ze hadden ook erg lekkere dessert op de kaart staan, dus hebben wij een lekkere chocolade taartje op.
’s Avonds hebben we nog door Wellington gelopen. Vervolgens gedoucht en gaan slapen (22:15). Helaas niet heel lekker geslapen. Ik lag in het stapelbed boven een Duitse jongen. Deze kwam rond 24 uur terug en zette de heater aan. Deze was boven mij en het was al niet bepaald koud in de kamer. Hij dacht dat het een ventilator was. Toen ik hem vertelde dat dit niet zo was, vroeg hij mij of ik het wel zeker wist. Wat een mafkees...

Dinsdag 23 februari
Vandaag moesten we weer vroeger op (5:20). Om 6:30 werden we namelijk met een shuttle bus opgehaald van het hostel naar de ferry. We gingen vandaag van het Noordereiland naar het Zuidereiland. Vanaf Wellington vaarden we om 8:15 naar Picton. Hier kwamen we om 11:30 aan. In zo’n 3 uurtjes waren op het andere eiland. De ferry was een grote boot. Er gingen bussen, vrachtwagens, auto’s etc. mee. Onze bus ging niet mee, want op het Zuidereiland zou een nieuwe bus op ons wachten. Slim, onze buschauffeur ging wel mee naar het Zuidereiland. Nadat hij ons had opgepikt, kwamen we in een piepende bus terecht. Gelukkig ging dat geluid na zo’n 10 minuten uit. Het had te maken met de luchtdruk of zo iets.
Vanaf Picton reden we naar Marahau (Abel Tasman Nationaal park). Onderweg stopten we nog bij een wijngaard, Drylands. Deze streek staat namelijk bekend om de goede Nieuw-Zeelandse wijnen. Bij de wijngaard mochten we 4 verschillende wijnen proeven. Eerst kregen we een droge witte wijn, daarna een rosé wijn, vervolgens een rode wijn en als laatste een dessert wijn. De dessert wijn en de rosé waren erg lekker. Helaas hadden ze geen kleine flessen en waren de wijnen ook best duur ($19). Vervolgens gingen we op naar Nelson. Hier werden wat mensen afgezet en zijn er opgestapt. Ook hebben we in Nelson boodschappen gedaan. Berry en ik vonden daar een schap met allemaal Nederlandse producten. We kochten zoute drop en ontbijtkoek. Onderweg naar het hostel moesten we over een smalle brug. Op de brug reed al een vrachtwagen. Slim wachtte niet, maar ging ook de brug op. Toen hij eenmaal bij de vrachtwagen kwam, reed hij tegen de vangrail van de brug aan en ook tegen de spiegel van de vrachtwagen. Gelukkig is het toch allemaal goed gekomen en zijn we niet in de rivier beland....
Eind van de middag kwamen we aan in Marahau. We sliepen hier in een 2 persoonskamer in The Barn. Erg leuk, want we hadden ons eigen kleine huisje.
’s Avonds maakte Slim een bbq met allerlei lekker vlees, salades, aardappels etc. Ook hadden we een chefkok in de bus zitten. Hij had voor ons brownies gemaakt. Echt super lekker!! De bus zat echt behoorlijk vol. We zaten met zijn 43e in de bus. Na het eten hebben we nog bij het kampvuur gezeten en naar de sterren gekeken. Wederom hadden we de Southern Cross (zuiderlijk kruis) gezien. Vervolgens gedoucht en gaan slapen (23:45).

Woensdag 24 februari
Vandaag konden we uitslapen t/m 8:45. Om 10 uur werden we opgehaald voor de watertaxi. Met de watertaxi gingen we van Marahau naar Anchorage. Onderweg hebben we nog de pineapple rotsen gezien en zeeleeuwen. Van Anchorage hebben we 12,4 km terug gelopen naar het hostel. Het was een flinke wandeling. Onderweg kwamen we mooie stranden tegen, watervallen en we hebben heel veel bomen gezien. Rond 16:45 waren we weer terug in het hostel. Helaas waren mijn blaren van de Tongariro crossing nog niet helemaal over en waren weer terug. Lang leve de blarenpleisters!! Gister waren we helaas onze boodschappentas vergeten. Hier zat ook onze lunch in. We hebben de wandeling dus gedaan op wat koekjes, snoepjes, appels etc. Toen we terug kwamen, heeft Berry aan Slim gevraagd of we toch onze tas mochten pakken. Gelukkig mocht dat, want ook ons avondeten (groente) lag nog in de bus. Slim was alleen wat minder blij met ons, want hij kreeg de deur van de bus niet meer dicht. Oepsie... Gelukkig heeft hij het uiteindelijk wel voor elkaar gekregen.
’s Avonds aten we spaghetti met courgette, paprika en saus. Na het eten nog wat gekletst met mensen van onze bus en mensen van de andere bus. Aangezien er een nieuwe Stray bus was gekomen. Hier zaten wat mensen in die we eerder ook zijn tegen gekomen. Daarna lekker gedoucht en gaan slapen.

Donderdag 25 februari
Vandaag kon Berry wat meer uitslapen dan ik. Ik moest namelijk om 6:20 eruit en werd om 7:30 opgehaald. Ik ging namelijk skydiven!! Samen met Stefanie, een Duitse vrouw, waren wij de enige twee die dit gingen doen. Het was zo’n 30 min rijden naar Moteka. Hier was het vliegveld van de skydive. Eenmaal daar kregen we eerst instructie, werden we gewogen, kregen we een soort overal aan. Ook kreeg ik een soort mutsje en een bril mee. Ik had ervoor gekozen dat er iemand mee zou springen om foto’s en een video te maken. Van te voren werd ik nog even interviewt. Mijn medespringer (geen idee hoe je zo iemand noemt) heette Evan. Hij vertelde wat ik moest doen als we uit het vliegtuig zouden springen. Daarna gingen we met zijn 10e het vliegtuig in. Er waren 2 mensen die van een lagere afstand sprongen. Zij gingen eerst. Daarna vlogen wij verder omhoog naar 16.500 feet (zo’n 5 km). Ondertussen kregen we een soort zuurstof masker op, omdat er bijna geen zuurstof en druk in het vliegtuig was. Stefanie was de eerste die mocht springen. Daarna was het mijn beurt. Na 2x diep adem te halen sprongen we uit het vliegtuig. De vrije val was echt super gaaf!! Het leek wel of we vlogen. Heel mijn gezicht ging alle kanten op. Ondertussen probeerde ik om mij heen te kijken naar het super mooie uitzicht. Ik kon zowel het Noorder- als het Zuidereiland zien, veel bergen, vulkanen, het Abel Tasman Nationaal park en de mooie gele stranden. Na zo’n 1 minuut ging de parachute uit en kon ik echt pas genieten van het mooie uitzicht. Het was een super mooie dag met geen wolkje aan de lucht. We landden weer waar we waren opgestegen met het vliegtuig. De landing was prima. We landden gewoon op onze voeten en niet op onze billen. Wat was dit ontzettend gaaf en wat een adrenaline kick geeft dit!! Ik zou het zo weer doen. Ondertussen dat wij ons omkleedden, maakten ze ons filmpje. Ook kregen Stefanie en ik ons filmpje te zien. Erg grappig en leuk!! Daarna kwam het minst leuke ding. Pinnen met de ogen dicht:P. De shuttle van de skydive bracht ons naar het tankstation iets verderop. Daar kwam Slim mij weer ophalen. Met de bus gingen we op richting Westport. De wegen daar naartoe waren nog al slingerachtig en na de skydive voelde ik mij ook al een beetje misselijk. Dat was dus geen goede combi en ging ik helaas weer over mijn nek. Ook ben ik toen wat meer voorin gaan zitten naast Sonja. Ik heb daar heerlijk liggen slapen. In Morishon maakten we een lunchstop. Hier hebben we ontbijtkoek en wat broodjes op.
Rond 15 uur kwamen we in Westport aan. We sliepen hier in het Tripp inn YHA in een 6 persoonskamer met 4 Engelsen. Bijna iedereen ging daarna nog mee om een wandeling te doen. Wij hadden hier niet zo’n zin in en hebben wat hostels en andere dingen geregeld. Vervolgens hebben we de film Hobbiton gekeken. Erg grappig om dingen uit de film te zien die wij in het echt hebben gezien. Ook ben ik nog even naar de supermarkt gelopen om wat avondeten te halen.
’s Avonds aten we rijst met courgette, paprika en zoetzure saus. Na het eten hebben we nog wat gekletst, heb ik mijn video en foto’s van de skydive laten zien aan mensen van de bus. Vervolgens lekker gedoucht en gaan slapen (23:15).

Vrijdag 26 februari
Vandaag gingen we om 8 uur op en om 9 uur weg. Van Westport gingen we op naar Franz Josef. Onderweg maakten we een stop langs de westkust. Erg mooi met wat laag hangende wolken en de opkomende zon. Vervolgens zijn we bij Pancakes rocks gestopt voor een lunch/koffie stop en hadden we een korte wandeling om deze op elkaar gestapelde stenen te zien. Vervolgens gingen we op naar Greymouth. Hier hebben we boodschappen gehaald en stapten er mensen uit en kwamen erbij. Greymouth staat bekend om zijn mooie treinreis naar het oosten van het Zuidereiland. Vandaar dat er wat mensen hier af hoppen. Daarna gingen we op naar Franz Josef. Onderweg stopten we nog in een klein plaatsje waar Slim een Nederlandse vrouw, Nellie, kende. Deze vrouw vertelde dat ze al 45 jaar in Nieuw-Zeeland woont, getrouwd is met een Kiwi (zo worden de inwoners van NZ genoemd) en 2 Nieuw-Zeelandse kinderen heeft. Ze sprak nog erg goed Nederlands voor een vrouw die al zolang hier woont.
Rond 17 uur kwamen we in Franz Josef aan. Slim stopte hier bij het Ice Explorer gebouw. Hier kregen we namelijk uitleg voor de volgende dag voor onze excursie. Sean en ik zijn toen naar het hostel, Rainforest Retreat gelopen. Slim had namelijk gezegd dat er 3 koppels waren die een 2 persoonskamer wilden en er maar 2 kamers waren. Dus we moesten snel zijn. Voordat iedereen incheckte, hadden Sean en ik bedacht dat wij alvast naar het hostel zouden gaan. Het was ons gelukt en we hadden een 2 persoonskamer. Hier waren we echt heel blij mee, want een andere busorganisatie, Kiwi experience (de party bus met veel jonge, zuipende mensen) was hier namelijk ook met 2 bussen. We hoorden van andere mensen van onze bus dat er spuug lag op een kamer, een gebruikte condoom etc. Erg smerig dus!! Wij waren dus erg blij met onze 2 persoonskamer.
’s Avonds aten we de rijst van gister. Daar hadden we nog veel van over en we hebben tomatensoep met stokbrood op. Vervolgens zijn we naar de bar geweest in het hostel. Daar hadden ze happy hour van 19:00-21:00. Een biertje, wijntje of cocktail kostte dan maar $5 (zo’n 3 euro). Na gezellig wat gedronken te hebben en lekker gekletst te hebben, zijn we gaan douchen en lekker gaan slapen (23:00).



Zaterdag 27 februari
Vandaag zouden we de Ice explorer excursie gaan doen. Dit houdt in dat je met een helikopter naar de Franz Josef glacier gaat en daar een 3 uur durende wandeling gaat maken op de gletsjer. Na de 3 uur word je weer opgehaald door de helikopter. Vandaar dat we al vroeg op waren (7:00). Om 8:15 moesten we bij het gebouw van de Ice explorer zijn. Het was een bewolkte dag, maar het was droog. Om 8:15 konden ze ons nog niet zeggen of het weer goed genoeg was voor de vlucht. Tot 9 uur hebben we gewacht en werd het toch allemaal gecanceld. Dit was echt jammer en we baalden dan ook wel even. Al hadden ze ons de vorige dag al wel gezegd dat het 50% kans zou zijn dat het door zou gaan. Aangezien we toch best wel baalden en zagen dat het de volgende dag beter weer werd, hebben we nog geprobeerd om alles om te gooien. We hebben gevraagd of er voor morgen nog plek was. Dat was er gelukkig om 11:25. Vervolgens hebben we Stray gebeld om onze bus naar een dag later te verplaatsen, maar er was nog maar 1 plek. De ander zou dan op de wachtlijst komen te staan. Dit risico wilden we niet lopen. Voor hetzelfde geldt stapte er niemand af en mocht of Berry of ik mee. Dat was dus jammer. Vervolgens hebben we geprobeerd om te kijken of we later op de dag als nog er overheen konden vliegen met een helikopter. Eigenlijk hetzelfde als wat we gedaan hebben bij de Whitsundays in Australië, maar dan met een helikopter. Gelukkig hadden ze nog plek, maar ook dat is uiteindelijk niet door gegaan. Op verschillende tijden hebben we het geprobeerd. Inmiddels was het ook opgeklaard, maar helaas was het weer niet goed genoeg om te gaan vliegen. Tussen het regelen door zijn we nog naar het Kiwi centrum geweest. Hier hebben we kiwi’s (niet het fruit, maar de vogels) gezien. Deze vogels worden met uitsterven bedreigd en kun je alleen ’s avonds zien in het donker. Dan zijn ze namelijk actief. Overdag liggen ze te slapen.
Aangezien we niet met de helikopter mee konden, zijn we rond 15:15 gaan lopen richting de gletsjer. Je kan hem dan namelijk zien liggen in de verte. We hadden ons alleen wat in de afstand vergist. Vanaf het dorpje naar de parkeerplaats, waar alle wandelingen begonnen, was het alleen al 5 km lopen. Wij hebben toen vervolgens een 20 minuten durende loop gedaan. We hebben de gletsjer zien liggen in de verte. Je kon ook een anderhalf uur durende wandeling doen, maar daar hadden we helaas te weinig tijd voor. We moesten namelijk vanaf de parkeerplaats ook weer 5 km teruglopen. Rond 18:15 waren we weer terug in het dorp. Het weer was helemaal opgeklaard en de mensen van de heli vluchten hadden gezegd dat ze misschien als nog zouden gaan. We hadden dus nog een stille hoop dat we het als nog konden doen. Eenmaal daar aangekomen, gingen ze toch niet. Helaas, maar we hadden echt alles geprobeerd.
’s Avonds hadden we ons zelf getrakteerd op all you can eat pizza in de bar van het hostel. Ook kregen we garlic bread, patat en een biertje/wijntje of softdrink. Vervolgens hebben we met veel mensen nog wat gedronken. Ze hadden immers weer happy hour. Ondertussen hebben we ook nog onze was gedaan. Rond 00:00 zijn we gaan slapen.

Zondag 28 februari
Vandaag gingen we om 7:45 op en om 9 uur weg. Wat echt balen was, was dat het vandaag super mooi weer was en dat je zelfs de gletsjer zag liggen vanaf het hostel. Van Franz Josef gingen we naar Wanaka. Na niet al te lang rijden, stopten we bij Lake Matheson. Dit is een meer met een mooie reflectie. Aangezien het weer super was, kon je de reflectie goed zien. We hebben zo Mt Cook (de hoogste berg van Nieuw-Zeeland) en Mt Tasman gezien. Vervolgens gingen we op naar Thunder Creek falls. Een mooie waterval. Daarna naar Haast gereden en daar geluncht. Ook nog gestopt bij Blue water lake. Dit meer was echt super helderblauw. Daarna reden we door richting Wanaka. Daar hebben we ook nog een fotostop gemaakt van Lake Wanaka. Rond 18 uur kwamen we aan in Wanaka. Hier sliepen we in het Base hostel op een 6 persoonskamer. Op de kamer sliepen we met Rianne, Susan (2 Friezen) en Sonja. Na alle spullen gedropt te hebben, zijn we nog naar het meer gelopen. Ook nog even boodschappen gehaald.
’s Avonds aten we rijst met courgette, ui, varkensvlees en saté saus. Dit was op zich wel aardig. Berry vond het niet zo lekker. Na het eten op de kamer gechilld, gedoucht en gaan slapen (23:00).

Maandag 29 februari
Vandaag gingen we om 8:30 op en om 9:45 gingen we weg. Op van Wanaka naar Queenstown. Eerst gingen we nog wat mensen ophalen bij Puzzling world. Ook maakten we nog een stop bij een fruitboer. Hier hebben we lekkere kiwiberry’s (soort kiwi bessen), perziken en ananas gekocht. Echt super lekker fruit! Verder maakten we nog een stop bij de bungy brug. Een aantal mensen van onze bus gingen bungy jumpen. Deze brug was 43 m hoog. Wij gingen het niet doen, aangezien Marscha al van de hoogste brug (216 m) in Zuid-Afrika was gesprongen zo’n 1,5 jaar geleden. Ook stopten we nog bij Lake Wakatipu. Een mooi meer! Rond 15:30 kwamen we aan in Queenstown. Wij sliepen daar niet in het hostel waar Stray verblijft, maar hadden op aanraden van Patrick een ander hostel, Adventurer Queenstown, geboekt. Een super hostel met echt alles wat je maar kon bedenken. Echt een luxe hostel. We sliepen hier op een 4 persoonskamer samen met een Duits meisje, Constanza, en een Engels meisje, Harriet. Na alles op de kamer te hebben gelegd, zijn we naar de toeristeninfo gegaan om te kijken wat er te doen is in Queenstown. We kwamen tot de conclusie dat je veel kon doen, maar dat er ook een aardig prijskaartje aan hing. We zouden dus morgen kijken wat we wilden gaan doen. Vervolgens nog wat rondgelopen in Queenstown. Om 19:00 hadden we met de mensen van onze bus afgesproken om een bootcruise te maken op het meer bij Queenstown. Hier hebben we ook afscheid genomen van onze buschauffeur, Slim. Hij heeft ons de hele reis vanaf Auckland door Nieuw-Zeeland gereden. Eenmaal op de boot, ging die erg op en neer. Ik vroeg aan de schipper of dit heel de weg zo zou zijn en hij zei ja. Als je zeeziek bent, kun je beter van de boot afgaan, zei hij. Dat hebben wij dus gedaan. Achteraf maar goed ook, hoorden wij van Sonja. De boot ging nog erger op en neer op het meer. Aangezien we zouden eten aan boord van de boot, zijn we maar iets lekkers gaan halen. Berry heeft de bekende Fergburger op en ik een .... je raadt het al een Domino pizza:P. Na het eten is Berry film gaan kijken in het hostel en Marscha is vroeg gaan slapen.

Dinsdag 1 maart
Vandaag hadden we een vrije dag in Queenstown en hebben we asociaal lang uitgeslapen t/m 10 uur (Marscha) en 10:30 (Berry). Daarna lekker ontbeten en vervolgens hebben we onze kaartjes opgehaald voor het Stargazen (sterren kijken) voor morgen. Ook hadden we daar een kaartje gekocht voor de gondel- en rodelbaan. Vervolgens zijn we naar de gondelbaan gelopen en met de gondel naar boven gegaan. Hier had je een mooi uitzicht over Queenstown. Ook hebben we hier een lekkere pizza op, die zat tenslotte bij onze ticketprijs inbegrepen. We hadden 5 ritten voor de rodelbaan. Met een soort skilift werden we naar boven gebracht, kregen instructie en mochten gaan. Het was echt super gaaf! Na deze leuke middag hebben we een lekker ijsje op en zijn weer met de gondelbaan naar beneden gegaan. We hebben boodschappen gehaald voor onze pasta voor ’s avonds. Om 20:00 hadden we afgesproken met Sonja. Met zijn drieën gingen we naar de ice bar. Erg leuk, maar erg koud. Brr....... We hebben daar een lekkere cocktail op en zijn vervolgens een warme chocomelk gaan drinken in een ander cafeetje. Vervolgens hebben we afscheid genomen van Sonja. Zij ging morgen weer verder richting Christchurch. Wij vertrokken pas overmorgen richting het zuiden. Daarna lekker gedoucht en gaan slapen (23:30).

Woensdag 2 maart
Vandaag weer lekker uitgeslapen t/m 8:45. Lekker ontbeten en ’s middags als lunch hadden we een Subway broodje gehaald. We hebben wat door het stadje gelopen, souvenirs gekocht en 2 leuke truien gekocht met de tekst ‘Sweet as’ (dat zeggen ze hier heel vaak). Vervolgens hebben we nog door de tuinen van Queenstown gelopen en ’s middags heeft Berry nog een Fergburger gehaald. Ook wat boodschappen gehaald. In het hostel hebben we vervolgens de oven aangezet en hebben we alvast een hotel geboekt voor onze lange overstop in Bangkok. We aten garlic bread en lasagna. Vervolgens onze tassen ingepakt en om 20:45 moesten we bij de gondel zijn voor het stargazen. Om 21:30 zouden we sterren gaan kijken. Het was een mooie dag geweest in Queenstown, maar de tour ging helaas toch niet door. De gids vond dat er niet genoeg te zien zou zijn. Er waren inderdaad wat wolken, maar je zag als nog genoeg sterren. Helaas hier hadden we dus wederom geen geluk met het weer. We waren toch al boven dus hebben we nog even wat foto’s gemaakt van Queentown by night. Daarna zijn we terug gegaan naar het hostel, hebben gedoucht en gaan slapen.

Donderdag 3 maart
Vandaag weer vroeg op (5:30). Om 7 uur moesten we klaar staan bij het Base hostel. We hadden een nieuwe buschauffeur, Lolly. Vandaag gingen we onze 3 daagse tour naar de ‘deep south’ van het Zuidereiland maken. We gingen van Queenstown op naar Gunn’s camp. In Te Anau maakten we een koffie/boodschappenstop. In Gunn’s camp is er namelijk geen supermarkt. Vervolgens gingen we op naar Milford Sound. De weg hier naartoe was prachtig! Veel bergen met gletsjers erop, riviertjes, meertjes. Te mooi om te omschrijven. Jullie moeten het eigenlijk op de foto’s zien. Onderweg maakten we nog een stop bij een Mirror Lake, The Chasm (veel mooie rotsen en blauw water). Bij Milford Sound aangekomen, hebben we een cruise gemaakt langs de mooie fjorden. We hadden mooi weer en hebben dan ook op het dek van de boot gestaan. De boot cruise duurde 1 uur en 45 min. Onderweg kwamen we mooie watervallen, zeeleeuwen tegen en hebben we het bekende Mitre Peak gezien. Op onze terugweg richting Gunn’s camp, zijn we nog gestopt bij Lake Marian en bij een brug met super blauw water. Aan het einde van de middag kwamen we aan in Gunn’s Camp. Dit lag ergens in de middle of nowwhere. Om 22:00 was hier ook geen stroom meer. We sliepen hier op een 6 persoonskamer met Rianne, Susan, Yentl (Nederlandse meiden) en een Canadees meisje. Lolly had als idee om met heel de groep te gaan bbq’en. Dat was erg lekker. Als dessert hadden we warme chocomelk met Baileys erin en Timtam (een chocolade koekje). Echt heerlijk!! We zijn niet heel laat gaan slapen (22:00). Helaas hadden we wederom iemand die snurkte op de kamer, dus Marscha had niet heel lekker geslapen.

Vrijdag 4 maart
Vanochtend was een druilerige, regenachtige ochtend. Het was dan ook niet erg om vroeg op te gaan (7:15). Om 8:30 vertrokken we van Gunn’s Camp richting Invercargill. In Te Anau maakten we een lunchstop. Ook hebben we in Te Anau een bijzondere vogel gezien, een Takahe vogel. Een soort dinosaurus vogel. Vervolgens hadden we een lange busrit naar het zuiden van het Zuidereiland. Ook was het behoorlijk warm in de bus. In de buurt van Invercargill zagen we veel omgewaaide bomen. Dit komt vanwege de harde wind daar. Je kon deze dag kiezen of je in Invercargill wilde overnachten of op Stewart Island wilde overnachten. Wij kozen ervoor om in Invercargill te blijven. We sliepen hier in Tuatara lodge op een 4 persoonskamer met Rianne en Susan. We hebben hier de was gedaan en zijn naar een Pak and Save winkel geweest. Dit lijkt erg op een Makro bij ons. We hebben lekker wat eten ingeslagen. We aten met zijn vieren pasta pesto. Erg lekker! Rianne had dit gekookt met onze hulp. Na het eten hebben we nog wat gechilld op de kamer en vervolgens gedoucht. Rond 23:30 zijn we gaan slapen.

Zaterdag 5 maart
Vandaag konden we uitslapen t/m 8:30. Om 10 uur moesten we uitgecheckt zijn en om 10:30 gingen we weg. Lolly bracht ons naar Curio Bay (een van de stranden in het zuiden). Hier hebben we aardig wat Hector dolfijnen gezien. Je kon hier ook naar toe zwemmen als je dat wilde, maar het was erg koud en het water was ook koud. Als Marscha een wetsuit had gehad, had ze het gedaan. Ook hebben we een kleine pinguïn gezien. Vervolgens reden we naar Slebe Point, het meest zuidelijkste puntje van het Zuidereiland. Daarna reden we naar Waipapa point. Hier hebben we 2 zeeleeuwen gezien. Na Waipapa point gingen we op naar Bluff. Hier hebben we mensen opgehaald die naar Stewart Island waren geweest. Op Stewart Island was het geen mooi weer geweest en de mensen die daar waren geweest zeiden dat we niks gemist hadden.. Daarna reden we in zo’n 4 uur naar Queenstown. In de bus hadden we leuke muziek laten opzetten en ook nog sing a long songs. Het was dus een leuke, gezellige boel in de bus. Om 20:00 waren we terug in Queenstown. Hier zouden we 1 nacht blijven. Pas rond 20:30 waren we ingecheckt in ons Base hostel. Hier sliepen we op een 8 persoonskamer met Rianne, Susan, Yentl, Sil (allemaal Nederlanders), Andy (Duitse jongen) en Andy (Engelse jongen). We zijn na alles op de kamer gelegd te hebben snel naar de Domino’s geweest om een pizza te halen. Vervolgens heb ik met mijn ouders geskyped, omgekleed en klaargemaakt om met een grote groep van de bus uit te gaan. We zijn naar 2 bars geweest, Loco en Vinyl. Het was een gezellige boel. Rond 1:45 hadden wij het wel gezien en zijn teruggegaan. Morgen moeten we namelijk weer op tijd weg. We hebben ’s nachts niet heel lekker geslapen. Rond 4:30 kwam de laatste terug en om 7:30 ging onze wekker alweer.

Onze volgende blog zal gaan over onze laatste 1,5 week in Nieuw-Zeeland.